Czekasz na zabieg ekstrakcji? A może właśnie straciłeś zęba? Jeśli tak, ten artykuł jest dla Ciebie. Brak zębów może mieć poważne konsekwencje i to nie tylko natury estetycznej, ale również zdrowotnej. Dlatego zamiast bagatelizować problem, zapoznaj się z metodami odbudowy utraconych zębów. Czym je zastąpić?
Do wyboru masz 3 opcje: protezę, most dentystyczny lub implant stomatologiczny. Zanim jednak podamy argumenty przemawiające za każdym z tych rozwiązań, raz jeszcze chcemy podkreślić jak ważną rolę w życiu odgrywają zęby i dlaczego, kiedy wypadną warto je zastąpić.
Brak zębów – czym skutkuje?
Pozostawienie pustych przestrzenii między zębami może powodować wiele problemów m.in.
- utratę funkcji żucia, co nie tylko utrudnia przyjmowanie pokarmów, ale może też prowadzić do problemów z trawieniem,
- utratę funkcji mowy – brak zębów może zniekształcać wydobywające się dźwięki, powodując bełkotanie oraz problemy w komunikacji,
- przechylanie sąsiednich zębów – prowadzi to do osłabienia podparcia kostnego pozostałych zębów, powodują ich późniejszą ruchomość (np. jeśli brakuje dolnego zęba to górne wierzchołki zębów, które znajdują się poniżej i sąsiednie zęby próbują wypełnić przestrzenie),
- nieświeży oddech – w szczelinach łatwo osadzają się resztki jedzenia, które trudno wydobyć,
- nieestetyczny wygląd, co może skutkować również znacznie niższą samooceną.
Czym najlepiej zastąpić ząb?
Proteza
Jedną z najstarszych metod rekonstrukcji zębów jest proteza.To uzupełnienie brakujących zębów wykonane z tworzych sztucznych, które opiera się na podniebieniu, policzkach, pozostałych zębach i kościach szczęki. W porównaniu z naturalnymi zębami proteza zapewnia 50% siły żucia. Proteza nie jest przymocowana na stałe, w każdej chwili pacjent może ją wyciągnąć. Protezy wykonywane są na zamówienie, czas oczekiwania na nie jest stosunkowo krótki, wynosi zwykle kilka tygodni.
Zalety
> Uniwersalność – protezy można dopasować praktycznie do każdego rodzaju szczęki, bez względu na ilość i stan zdrowia kości. Protezy mogą być noszone przez osoby, które zmagają się z różnymi dolegliwości w obrębie jamy ustnej.
> Niski koszt – to najtańsze z dostępnych rozwiązań.
Wady
> Ruchomość – proteza nie jest przymocowana na stałe.
> Wywieranie nacisku na kość – noszenie protezy jest odczuwalne, przyzwyczajenie się do niej wymaga trochę czasu.
> Wpływ na sposób mówienia – płyta podniebienna protezy może powodować niewyraźną mowę.
Most dentystyczny
To stałe protetyczne uzupełnienie, które może zastępować zarówno jeden, jak i więcej zębów. Most dentystyczny składa się z koron protetycznych i przęsła, które zawieszone jest tuż nad dziąsłem. Rozwiązanie to wykorzystuje dwa zdrowe zęby, które znajdują w pobliżu brakującego zęba np. jeśli brakuje pierwszego zęba trzonowego, podporę przejmie sąsiedni drugi trzonowiec (z tyłu) i drugi przedtrzonowiec (z przodu), przycinając go w mniejszą strukturę.
Zalety
> Siła żucia, która wynosi ok. 70-75% siły naturalnych zębów.
> Nieruchomość – jest to rozwiązanie stałe.
Wady
> Niemożność stosowania w przypadku braku zębów w całej jamie ustnej – nie jest więc to rozwiązanie dla każdego.
> Przycinanie zdrowych zębów – ingerencja w zdrowe zęby jest niezbędna do tego, aby właściwie dopasować most.
Implanty
To najnowocześniejsze i najczęściej rekomendowane przez stomatologów rozwiązanie. Struktura implantu dentystycznego jest najbardziej zbliżona do naturalnego zęba, co sprawia, że rozwiązanie to jest zarazem bardzo trwałe oraz niezwykle estetyczne. Implanty to małe tytanowe śrubki, które wszczepia się w kość szczęki lub żuchwy po to, aby zamocować na nich korony. Implanty pełnią więc rolę korzeni zębowych. Aby implanty spełniały swoją rolę, konieczne jest aby w pełni zintegrowały się z kością, co zajmuje ok. 3-6 miesięcy.
Zalety
> Siła żucia – implanty są prawie tak samo mocne, jak naturalne zęby; zapewniają ok. 90-98% ich siły żucia.
> Wysoka estetyka – implanty zapewniają bardzo naturalny kontur dziąseł; ząb podparty implantem niczym nie odróżnia się od pozostałych, naturalnych zębów.
Wady
> Rozwiązanie nie dla wszystkich – implantów nie można stosować w przypadku pacjentów z chorobami ogólnoustrojowymi (np. cukrzycą) oraz osób, których masa kostna jest bardzo słaba.